Od chwili gdy zobaczyłam ogłoszenie grudniowego dnia skupienia w sosnowieckim Karmelu bardzo na niego oczekiwałam. W zgiełku codzienności, kiedy moja modlitwa często jest podszyta zwykłymi zajęciami, tak bardzo brakuje mi wyciszenia, nasłuchiwania w skupieniu czułego głosu Boga. Sądziłam, że cały dzień przeżyty w nieustannej bliskości Bożej miłości na adoracji i rozważaniu na jakiś czas złagodzi tęsknotę, zaspokoi pragnienie i wrócę do domu. Tymczasem, u sióstr poczułam się jak w domu, a drżenie serca jest coraz większe… Czekam niecierpliwie do następnego dnia skupienia 🙂
Zosia