Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego – dzień I

Zapraszamy do wspólnej modlitwy. Teksty rozważań przygotowała s. Fidelis Miazga CSCIJ

Jezus rzekł do Nikodema: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie
narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło,
jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci:
Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz,
lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się
z Ducha». W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?»  /J 3, 5-9/

• Co to znaczy „Narodzić się z Ducha”?
• Jak to się może stać?
• Jak to się dzieje w nas?
• Czy to się dzieje w nas?
• Co mamy czynić lub czego nie czynić?
• Czy w ogóle jest w nas pragnienie takich narodzin?
• Czy ktokolwiek z nas ma wyobrażenie, jak to mogłoby wyglądać lub gdzie nas to
  zaprowadzi?

Duch Święty – WIATR… Nieuchwytny, Nieogarniony, Nieujarzmiony… WOLNY.
Tęsknimy, wzdychamy, przyzywamy, a jednak nie zawsze jesteśmy gotowi na perspektywę,
o której mówi nam Jezus: Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha – nikt nie wie, skąd
przychodzi i dokąd podąża… Nikt nie wie, nawet on sam – tylko Bóg.
Jak bardzo BÓG JEST INNY od naszych wyobrażeń, jak wiele razy rozmijamy się z Nim,
choć nieraz wydaje się nam, że Go dobrze znamy. Jak trudno jest wydać się Jemu
całkowicie, jak wiele lęku budzi niewiadoma i oddanie kontroli nad własnym życiem.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, którą Duch Święty podarował
Kościołowi naszych czasów jako proroka i mistrzynię życia duchowego, nie mówiła za wiele
o Duchu Świętym – nie mówiła za wiele słowami, ale mówiła życiem. Niech wstawia się
za nami w czasie tej Nowenny w roku swoich stu pięćdziesiątych urodzin, aby nasze serca
w pełni otworzyły się na Jego Wszechmocną Obecność.

DZIEŃ PIERWSZY
„W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię,
Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś
je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.” /Łk 10, 21/

BOŻE UPODOBANIE… Jakże ono jest różne od naszych upodobań. Boże upodobania,
Boże wybory zaskakują od samego początku Historii Zbawienia i będą zaskakiwać aż do jej
końca. Abraham, Mojżesz, Dawid… Maryja i Józef, Piotr, Maria Magdalena… Teresa Martin
i wielu, wielu innych… „nie tak bowiem człowiek widzi jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy
na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce” (1 Sml 16, 7)

Teresa odgadła to Jego upodobanie i weszła całkowicie w Jego logikę. Nie wielkość,
lecz małość otwiera na Boże działanie i niejako „przymusza” Boga do udzielania się.

„Jezus z upodobaniem pokazuje mi jedyną drogę, która prowadzi do Boskiego ogniska, a tą drogą jest ufność małego dziecka, co bez obawy zasypia w ramionach Ojca <<Maluczki niech do Mnie przyjdzie>> [Prz 9,4] powiedział Duch Święty ustami Salomona i tenże sam Duch Miłości powiedział jeszcze, że <<najmniejszy dozna miłosierdzia>> [Mdr 6,6]”

/Z Rękopisu B/

„Nie potrzebuję wcale wzrastać, przeciwnie, trzeba bym pozostała małą i stawała się
coraz mniejszą.”

/Z Rękopisu C/

Duchu Święty! Duchu Miłości i Miłosierdzia! Ty, Który zstępujesz w dusze dziecięce,
pokorne i proste – przyjdź! Nie dozwól, aby zwodził nas duch tego świata, duch wielkości,
pychy i próżności. Nie dozwól, aby porwał nas szaleńczy wir kręcenia się wokół siebie i
własnej chwały. Pozwól nam narodzić się na nowo i pozostać dziećmi, które żyją
nieustannie w ramionach Ojca.
Święta Maleńka Tereso, proś za nami, jak obiecałaś – niech powiększa się zastęp
małych dusz, w których Bóg może dokonać wszystkich swych dzieł i doznać chwały. Amen.

Litania do Ducha Świętego
(do prywatnego odmawiania)
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty mądrości, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty rozumu,
Duchu Święty rady,
Duchu Święty męstwa,
Duchu Święty umiejętności,
Duchu Święty pobożności,
Duchu Święty bojaźni Bożej,
Duchu Święty, Światło Proroków i Apostołów,
Duchu Święty, nasz Pocieszycielu,
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Duchu Święty, Boże.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże.
Od zuchwałej ufności w miłosierdzie Boże, wybaw nas, Duchu Święty, Boże.
Od wszelkiej rozpaczy o łasce Bożej,
Od sprzeciwiania się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,
Od nieżyczliwości i zazdrości braciom łaski Bożej,
Od zatwardziałości serca,
Od zaniedbania pokuty aż do śmierci,
Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli,
Od nagłej i niespodziewanej śmierci,
Od potępienia wiekuistego,
Przez cudowną sprawę przy poczęciu Jezusa Chrystusa,
Przez Twoje przyjście w językach ognistych,
My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Duchu Święty, Boże.
Abyś Kościołem świętym rządzić i zachować raczył,
Abyś nas w pobożności i pokorze utwierdzić raczył,
Abyś nam stałości i męstwa udzielić raczył,
Abyś myśli nasze ku pożądaniu niebieskich rzeczy podnieść raczył,
Abyś nas oczyścić i na godne mieszkanie dla siebie poświęcić raczył,
Abyś nas w cierpieniach naszych pocieszyć raczył,
Abyś nas w łasce swojej utwierdzić i zachować raczył,
Abyś nas wszystkich do uczestnictwa w chwale wiekuistej doprowadzić raczył,
Abyśmy Ciebie miłowali i dla Ciebie grzechów się strzegli,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

P. Stwórz, Boże, we mnie serce czyste.
W. I odnów we mnie moc ducha.

Módlmy się: Duchu Święty, który zgromadziłeś wszystkie narody w jedności wiary,
przybądź i napełnij serca Twoich sług łaską Swoją, zapal w nas ogień Twojej miłości
i chroń od wszelkiego złego. Amen.